چگونه مي‌توان از طريق شاخص‌هاي نقدينگي عملياتي اطلاعات مهمي از وضعيت مالي يک کسب‌وکار به دست آورد

چگونه مي‌توان از طريق شاخص‌هاي نقدينگي عملياتي اطلاعات مهمي از وضعيت مالي يک کسب‌وکار به دست آورد

شاخص‌های نقدینگی عملیاتی در حوزه مالی یک کسب و کار اطلاعات مهمی ارائه می‌دهند و به مدیران و تصمیم‌گیرندگان کمک می‌کنند تا وضعیت مالی و عملکرد عملیاتی را بهتر درک کنند. در زیر تعدادی از شاخص‌های نقدینگی عملیاتی معمول در حوزه مالی و کسب و کار آورده شده است:

سود خالص (Net Profit):

سود خالص برابر با درآمد کل منهای هزینه‌ها و مالیات است. این شاخص نشان‌دهنده سود نهایی کسب و کار است.
سود تشغیلی (Operating Profit):

سود تشغیلی نشان‌دهنده سود حاصل از عملیات اصلی کسب و کار بدون در نظر گرفتن هزینه‌های مالی است.
سود درآمد (Gross Profit):

سود درآمد نشان‌دهنده تفاوت بین درآمد ناخالص (فروش) و هزینه‌های مرتبط با تولید کالاها یا ارائه خدمات است.
نسبت سود به فروش (Profit Margin):

نسبت سود به فروش نسبت سود خالص به درآمد کل را نشان می‌دهد و نشان‌دهنده درصد سودی است که از هر واحد فروش به دست می‌آید.
هزینه تثبیت‌شده به فروش (Fixed Costs to Sales Ratio):

این نسبت نشان‌دهنده هزینه‌های تثبیت‌شده (هزینه‌های ثابت) به تفکیک از هر واحد فروش است.
نقدینگی عملیاتی (Operating Cash Flow):

نقدینگی عملیاتی نشان‌دهنده ورود و خروج نقدینگی از فعالیت‌های عملیاتی کسب و کار است.
نسبت بدهی به حقوق صاحبان سهام (Debt to Equity Ratio):

این نسبت نشان‌دهنده میزان بدهی‌ها نسبت به حقوق صاحبان سهام است و نشان‌دهنده اجزاء سرمایه‌گذاری کسب و کار است.
دوره بازگشت نقدینگی (Cash Conversion Cycle):

این دوره نشان‌دهنده زمانی است که نقدینگی از فروش تا وصول نقدینگی از مشتریان و یا مدت زمان مورد نیاز برای تبدیل کالا به نقدینگی می‌گذرد.
میزان افزایش یا کاهش نقدینگی (Cash Flow Trends):

بررسی روند نقدینگی به مدت چند دوره مالی متوالی، اطلاعات مهمی ارائه می‌دهد.
نسبت تصویب هزینه به فروش (Approval Cost to Sales Ratio):

این نسبت نشان‌دهنده تاثیر هزینه‌های تصویب (هزینه‌های مدیریتی و اداری) بر هر واحد فروش است.
با بررسی و مقایسه این شاخص‌ها به مدیران کمک می‌شود تا بهترین تصمیمات مالی و عملیاتی را بر اساس وضعیت فعلی و تغییرات در کسب و کار بگیرند.